Балаларға психологиялық зорлық-зомбылықтың негізгі көрсеткіштері

1. Қорлау және балағаттау: балалар эмоционалды түрде ауырады, оларды объективті немесе объективті емес тәсілдермен қорлайды. Бұл өзін-өзі бағалаудың төмендеуіне және эмоционалды азапқа әкелетін қарғыс, әлімжеттік көрсету немесе үнемі қорлау болуы мүмкін.
2. Қауіп-қатерді қолдану: ата-аналар, тәрбиешілер немесе басқа ересектер баланың мойынсұнушылығына қол жеткізу үшін қорқытуды немесе бопсалауды қолдана алады. Мысалы, егер бала олардың талаптарына бағынбаса, олар физикалық зорлық-зомбылыққа немесе сүйіспеншілік пен қамқорлықтан айырылуға қауіп төндіруі мүмкін.
3. Оқшаулау: психологиялық зорлық-зомбылыққа ұшыраған балалар әлеуметтік ортадан және басқа құрдастарынан әдейі оқшаулануы мүмкін. Оларға мектепке баруға, достарымен уақыт өткізуге немесе әртүрлі іс-шараларға қатысуға тыйым салынуы мүмкін. Бұл жалғыздық пен депрессия сезіміне әкеледі.
4. Тұрақты сын: үнемі Қарғыс айту, баланың үлгермеуі және оның жетістіктерін теріс бағалау психологиялық зорлық - зомбылықтың бір түрі болып табылады. Бала өзінің қабілеттеріне күмәндана бастайды және біртіндеп жеке өсуге деген ұмтылысын жоғалтады.
5. Үстемдік пен бақылауды қолдану: ата-аналар немесе басқа ересектер баланы өз еркіне бағындыруға және оның әрбір қадамын бақылауға тырысуы мүмкін. Олар қорқыныш атмосферасын жасайды және баланың өмірін аяусыз басқарады.
6. Ресурстарды әділетсіз бөлу: кейбір жағдайларда психологиялық зорлық-зомбылық балаларға әділетсіз қарау арқылы көрінуі мүмкін. Ата-аналар немесе басқа ересектер бір балаға саналы түрде көбірек ресурстар мен назар аудара алады, ал екінші бала қажетті күтімсіз қалады

ӨТЕ МАҢЫЗДЫ!!!Ересектердің бұл белгілерді білуі және баланың осындай зорлық-зомбылыққа ұшырағанын көргенде араласуға дайын болуы өте маңызды. Балаларға қатысты зорлық-зомбылықтың кез-келген түрі тоқтатылып, балалар қоғам мен балалардың құқықтарын қорғау жүйесінің күштерімен қорғалуы керек.